
অসমৰ ২০০ বছৰীয়া চাহ সংস্কৃতি বিশ্বদৰবাৰত প্ৰদৰ্শন কৰি এক ঐতিহাসিক সাংস্কৃতিক অনুষ্ঠানৰ আয়োজন কৰা হ’ল গুৱাহাটীৰ সৰুসজাই ষ্টেডিয়ামত। প্ৰধানমন্ত্ৰী নৰেন্দ্ৰ মোদীৰ উপস্থিতিত অনুষ্ঠিত এই কাৰ্যসূচীত অসমৰ চাহ জনগোষ্ঠী আৰু আদিবাসী সমাজৰ সাংস্কৃতিক পৰম্পৰাৰ এক অপূৰ্ব দৃশ্য বিশ্বৰ আগত উন্মোচিত হৈছে।
বিশ্বৰেকৰ্ড গঢ়ি ৯ হাজাৰ শিল্পীয়ে ঝুমুৰ নাচৰ মুগ্ধতা
প্ৰায় ১০ হাজাৰ শিল্পীয়ে অংশগ্ৰহণ কৰা এই অনুষ্ঠানত ঝুমুৰ নাচ, বিহু নৃত্য, মাদল-ডবাৰ তালে তালে এক মহাসাংস্কৃতিক বাতৰিৰে সজ্জিত হৈছিল ষ্টেডিয়ামখন। বিদেশী ৰাষ্ট্ৰদূত, উদ্যোগপতি, আৰু হাজাৰো দৰ্শকে অসমৰ চহা-জীপাল সংস্কৃতিৰ এই জিলিকনি উপভোগ কৰে। মুখ্যমন্ত্ৰী হিমন্ত বিশ্ব শৰ্মাই ঘোষণা কৰিলে যে চাহ বাগিচাৰ শ্ৰমিকসকলক বাগানৰ লাইনৰ মাটিৰ মালিকীস্বত্ব দিয়া হ’ব—২০০ বছৰীয়া এই দাবীৰ প্ৰথম পূৰণ হ’ল।
চাহ শ্ৰমিকৰ ভূমি অধিকাৰৰ ঐতিহাসিক ঘোষণা: অনুষ্ঠানৰ মূল আকৰ্ষণ আছিল মুখ্যমন্ত্ৰীৰ ঘোষণা—চাহ বাগিচাৰ লাইনত বসবাস কৰা প্ৰতিগৰাকী শ্ৰমিকে নিজা মাটিৰ পট্টা পাব। “এই মাটি চাহ সম্প্ৰদায়ৰ হ’ব। আমি প্ৰতিশ্ৰুতি দিওঁ, সময়ৰ সৈতে এই অধিকাৰ সম্পূৰ্ণ ৰূপায়ণ হ’ব,” বুলি কয় মুখ্যমন্ত্ৰীয়ে। ইয়াৰোপৰি, চাহ যুৱক-যুৱতীৰ বাবে চৰকাৰী চাকৰিত ৩% সংৰক্ষণ, ১০০ খন আদৰ্শ বিদ্যালয় আৰু ৩০০ আয়ুষ্মাণ আৰোগ্য কেন্দ্ৰ স্থাপনৰ কথাও উল্লেখ কৰে তেওঁ।
সাংস্কৃতিক ঐতিহ্যৰ জ্যোতি
ঝুমুৰ নাচৰ লগতে বিভিন্ন জনগোষ্ঠীৰ পৰম্পৰাগত নৃত্য-গীতেৰে সজ্জিত অনুষ্ঠানখনত ডিব্ৰুগড়, তিনিচুকীয়া, যোৰহাট আদি জিলাৰ শিল্পীয়ে অংশ লয়। ভূপেন হাজৰিকাৰ “অসম আমাৰ ৰূপহী…” গানৰ সূত্ৰেৰে অনুষ্ঠানৰ সমাপ্তি ঘটে। বিদেশী অতিথিসকলে মোবাইলত ধৰি ৰখা দৃশ্য সামাজিক মাধ্যমত ভাগ বতৰা কৰি অসমৰ সংস্কৃতি বিশ্বময়ী কৰাৰ আশা কৰিছে ৰাজ্য চৰকাৰে।
প্ৰধানমন্ত্ৰীৰ অভিনন্দন:
প্ৰধানমন্ত্ৰী মোদীয়ে অসমৰ সাংস্কৃতিক বৈচিত্ৰ্য আৰু চাহ শ্ৰমিকৰ সংগ্ৰামক শলাগিলে। “অসমৰ সংস্কৃতি ভাৰতৰ গৌৰৱ। চাহ শ্ৰমিকসকলৰ উন্নয়নৰ বাবে কেন্দ্ৰই ৰাজ্যৰ সৈতে কাম কৰিব,” বুলি তেওঁ ভাষণত কয়।
ইতিহাসৰ সাক্ষী
ব্ৰিটিছৰ সময়ত ঝাৰখণ্ড, ওড়িশা আদিৰ পৰা অহা চাহ শ্ৰমিকৰ বংশধৰসকলে আজি অসমীয়া সমাজৰ অংগ হৈ পৰিছে। ঝুমুৰ নাচৰ জৰিয়তে তেওঁলোকে পুনৰ জীয়াই তুলিছে নিজৰ সংস্কৃতিক—আৰু ৰচনা কৰিছে এক নতুন ইতিহাস।মুখ্যমন্ত্ৰীৰ ঘোষণাই চাহ জনগোষ্ঠীৰ বাবে নতুন আশাৰ সৃষ্টি কৰিলে। অসমীয়া সংস্কৃতিৰ এই মহাৰংগুলিয়ে প্ৰমাণ কৰিলে যে, “গোটেই জীৱন বিচাৰিলেও অসমৰ দৰে ৰসাল মাটি নাপাবি…”।